Φάγαμε το γάιδαρο, στην ουρά θα κολλήσουμε...

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε στην τηλεόραση σκηνές «απείρου κάλλους» στα τοπικά καταστήματα του ΙΚΑ με πρωταγωνιστές πολίτες που συσσωρεύονται -κυρίως για να θεωρήσουν τα βιβλιάρια υγείας τους. Οι υπεύθυνοι δηλώνουν ότι έστειλαν ταχυδρομικά -ανακαλύπτοντας και αυτοί την χαμένη αξιοπιστία των δημόσιων στοιχείων (λάθος ή ανύπαρκτες διευθύνσεις, αδυναμία παράδοσης, κ.λ.π)- σχεδόν σε όλους τα σχετικά έντυπα. Παρόλα αυτά οι ουρές συνεχίζουν να απασχολούν τις οθόνες.

Σκέφτηκα από την πρώτη μέρα που τις είδα ότι μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Όσο πρόβλημα και να έχει η μηχανογράφηση, πολύ εύκολα θα μπορούσε να μειωθεί στο ένα δέκατο η κίνηση με την απλή απόφαση να θεωρούμε το βιβλιάριο υγείας μας κατά το μήνα που συμπίπτει αριθμητικά με το τελευταίο ψηφίο του αριθμού ασφαλισμένου . Όσων ο αριθμός λήγει σε ένα να τα θεωρούν τον Ιανουάριο, όσων σε δύο το Φεβρουάριο, σε τρία το Μάρτιο κ.ο.κ μέχρι τον Οκτώβριο (δέκα). Τότε οι πολίτες που συνωθούνται αυτές τις μέρες θα ήταν κάθε φορά το ένα δέκατο και θα άναβαν λαμπάδα στο όνομα του κ. Διευθυντή που σκέφτηκε να τους απαλλάξει από την ταλαιπωρία. Υπάλληλοι που απασχολούνται σε μη χρήσιμες και γραφειοκρατικές λειτουργίες μπορούν να εξοικονομηθούν σαν θέσεις εργασίας και να απασχοληθούν σε πιο χρήσιμες υπηρεσίες αναβαθμίζοντας την παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες.

Και ας μη μιλάμε για Φιλιπινέζες, Αλβανούς και άλλους που λόγω ιδιαιτεροτήτων «σαμποτάρουν» το σύστημα....

Μάλιστα δε από έναν οργανισμό που καθυστερεί να υπολογίζει τη σύνταξη (πάνω από ένα μήνα είναι πρακτικά απαράδεκτο να καθυστερεί). Πότε άραγε μια γενναία απόφαση θα δώσει -έστω έναντι- στον άνθρωπο που μετά από χρόνια δουλειάς παίρνει σύνταξη το 70% των τελευταίων αποδοχών του για να τα βγάλει πέρα από την πρώτη μέρα της συνταξιοδότησης του; Προφανώς έχουν γίνει βήματα. Ευτυχώς είμαστε μακριά από την εποχή που έπρεπε να πας στην τράπεζα για να σου ανατοκίσει τα χρήματα σου (« να περάσει τους τόκους») και έτσι δεν συντηρούμε τις ουρές των τραπεζών -τουλάχιστον-. Πρόσφατα, το υπουργικό συμβούλιο άκουσε τις παραινέσεις του Πρωθυπουργού ότι πρέπει να «βγαίνει» η σύνταξη του Ι.Κ.Α. σε ένα μήνα. Ζήτησε μάλιστα διορία μέχρι το τέλος του εξαμήνου.

Οι πολίτες απαιτούν να υπάρξουν βελτιώσεις και αλλαγές στη διοίκηση. Απαιτούν η διοίκηση να λειτουργεί με νοοτροπία εξυπηρέτησης του πολίτη και όχι με νοοτροπία δικής της εξυπηρέτησης. Απαιτούν να πληροφορούνται άμεσα τι ακριβώς πρέπει να κάνουν σε κατανοητή γλώσσα. Δεν είναι δυνατό να θεωρούμαστε γνώστες διαδικασιών που θα χρησιμοποιήσουμε ελάχιστες φορές. Απαιτούν « το χαρτί » που πρέπει να φέρεις να μην το κουβαλάς πάντα μαζί σου. Πρόσφατα άκουσα τον μεγαλύτερο παραλογισμό. Ζητούσαν από τον ίδιο που υπέγραψε μπροστά στους και είχε μαζί την ταυτότητα του να θεωρήσει το γνήσιο της υπογραφής του σε κάποια άλλη υπηρεσία. Οι πολίτες απαιτούν να μην θεωρούνται εκ των προτέρων απατεώνες που δυσκολεύουν τη ζωή κάποιων. Προφανώς τα Κέντρα Εξυπηρέτησης του Πολίτη - αν γίνουν το κράτος στο χώρο κατοικίας - θα βελτιώσουν την εικόνα. Είναι μάλλον απογοητευτική η διαπίστωση ότι πολλές φορές οι υπάλληλοι δημιουργούν προβλήματα (περισσότερα από όσα δημιουργεί η «γραφειοκρατία») τρέφοντας το φαινόμενο και δημιουργώντας εύλογες απορίες για την αποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής.

Είναι υποχρέωση «του κράτους» να διευκολύνει τους πολίτες στη σχέση τους μαζί του. Ευτυχώς, δεν το φοβόμαστε όπως το φοβόμασταν παλιά. Θεωρούμε « αυτονόητο » ότι όλα αυτά πρέπει να γίνουν. Δεν μας αρκεί η επίκληση « έχουν γίνει βήματα.. .» ούτε η προσδοκία της « επανίδρυσης » με τα ίδια υλικά. Πρέπει επιτέλους η δημόσια διοίκηση να γίνει δημόσια και όχι κρατική. Να δοθούν αρμοδιότητες και ευθύνες στα στελέχη της και να υπάρξουν οι απαραίτητοι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Να μην χάνετε στον «πολτό» της « συλλογικής ευθύνης » η προσωπική ευθύνη και οι αποφάσεις. Πρέπει και οι ίδιοι οι υπάλληλοι να προστατεύσουν τη σχέση τους με τους πολίτες. Να γενικευτεί και να είναι ουσιαστικό το «πόθεν έσχες». Μεγάλα λόγια... Όσο αναγκαία και να είναι « η επανάσταση της εντιμότητας » δεν μπορεί να γίνει.

Επιλογές περιήγησης: Αρθρα του καθ. κ. Θεόδωρου Χατζηπαντελή >  Aρθρα στο Έθνος