Ο εκλογικός νόμος αποτελεί στοιχείο αποτύπωσης των πολιτικών συσχετισμών, δεν αποτελεί πανάκεια για τη λύση λειτουργικών προβλημάτων του πολιτικού συστήματος.

• Δεν πρέπει από την Α' Θεσσαλονίκης να προκύψει το αντίστοιχο της Α' Αθηνών και Β' Αθηνών που αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή με βάση όλα τα γνωστά επιστημονικά κριτήρια. Δεν πρέπει να επαναληφτούν τα λάθη που προσπαθούμε να διορθώσουμε.
• Η δύναμη των στελεχών των κομμάτων δεν αποκλίνει σημαντικά στις περιοχές της Α' Θεσσαλονίκης. Προφανώς, κάθε στέλεχος έχει θύλακες υπεροχής και περιοχές υστέρησης αλλά δεν υπάρχει το «Λασίθι» του και η «Λακωνία» του .
• Η μείωση των εδρών οδηγεί στην ενίσχυση κριτηρίων που αφορούν τα πρόσωπα. Τοπικής αναφοράς στελέχη έχουν καλύτερη τύχη διεκδικώντας μια βουλευτική έδρα σε περιφέρεια 8 εδρών, από ότι σε μια 16, 17 ή 47 εδρών.
• Στις τελευταίες εκλογές, «οικεία πρόσωπα» απέκτησαν συγκριτικό πλεονέκτημα γιατί η εικόνα λειτούργησε σαν «πολιτική διαφήμιση». Το φαινόμενο αυτό δεν πρόκειται να ανακοπεί μόνο με την κατάτμηση των περιφερειών. Απλά θα περιοριστεί.
• Αν υπάρχουν πολλές ίσου μεγέθους περιφέρειες (7-9 εδρών) δεν θα υπάρχουν πρώτης και δεύτερης κατηγορίας περιφέρειες (και πρώτης και δεύτερης κατηγορίας Βουλευτές). Αυτό συμβάλλει στην ποιότητα του πολιτικού ανταγωνισμού και στον πλουραλισμό του πολιτικού συστήματος.
• Είναι φανερό ότι από τις πιθανές λύσεις τεμαχισμού μιας περιφέρειας, αρκετές « βολεύουν » το ένα ή το άλλο κόμμα, τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο. Επειδή τα κριτήρια τεμαχισμού μπορεί να επηρεάσουν το αποτέλεσμα, οι διαδικασίες τεμαχισμού πρέπει να ελέγχονται από μια ανεξάρτητη από τα κόμματα και τους υποψήφιους αρχή που με τη σειρά της να ελέγχεται από μια θεσμικά κατοχυρωμένη εξουσία.

  Επιλογές περιήγησης: Αρθρα του καθ. κ. Θεόδωρου Χατζηπαντελή >  Aρθρα στον Αγγελιοφόρο