Ερευνα: Κόμματα-Πρόσωπα-Θέματα Οκτώβριος 2003: Πρόσωπα

Μεγάλο κομμάτι της έρευνας ασχολείται με την στάση των πολιτών απέναντι στους Βουλευτές της Α' Θεσσαλονίκης. Από τα μεγέθη στους Πίνακες μπορούν να υπολογιστούν δείκτες " αναγνωρισιμότητας " και " επιρροής-εμβέλειας ".

Στο επίπεδο των προσώπων η στάση του εκλογικού σώματος εκφράζεται με την τοποθέτηση του εκλογικού σώματος απέναντι στους Βουλευτές που αποτελούν τα κεντρικά πολιτικά στελέχη της εκλογικής περιφέρειας ("τους εκπροσώπους μας"). Η μέτρηση αφορά " δημοτικότητα ", όχι δηλαδή " εκλογιμότητα " ή " εκλογικό ποσοστό ".

Η σημασία της δημοτικότητας είναι πολλαπλή και διαφορετική σε κάθε ιδιαίτερη ομάδα του πληθυσμού και κυρίως δίνει συγκριτικά συμπεράσματα. Σε καμία περίπτωση δεν αφορά σταυρούς ή ψήφους, ακριβώς όπως η «στάση» προς κάποιο κόμμα δεν αφορά ψήφο σε εκλογές.

Παράλληλα, επειδή οι πολίτες τοποθετούνται σε σχέση με κάθε έναν από τους βουλευτές δεν προσομοιώνει εκλογική διαδικασία. Η ευθεία λοιπόν αντιστοιχία σε σταυρούς είναι και αυθαίρετη και επικίνδυνη. Για τους βουλευτές στο σύνολο του εκλογικού σώματος της περιφέρειας (Πίνακας 9) η "θετική στάση" δίνει το εύρος της άμεσης αναφοράς κάθε στελέχους ενώ το άθροισμα "σχετικά θετικής και θετικής στάσης" δίνει το εύρος του ακροατηρίου του.

Στο εσωτερικό κάθε κόμματος έχει ιδιαίτερη σημασία η συγκριτική κατάταξη των βουλευτών (Πίνακες 7 και 8) ως προς την σειρά που προκύπτει από την " θετική στάση ". Επίσης για τους βουλευτές η συγκριτική -μεταξύ χρονικών στιγμών- παρατήρηση της "αρνητικής στάσης" δίνει ουσιαστικά συμπεράσματα.

Κυρίως η κίνηση που παρατηρείται εκφράζεται με μετακίνηση από την στάση "Δεν τον γνωρίζω" σε "Θετική ή Αρνητική στάση" και από την "Αρνητική" σε "Θετική". Πρέπει πάντως να επισημανθεί ότι οι Βουλευτές σαν κεντρικά πολιτικά στελέχη των κομμάτων ακολουθούν την υποχώρηση ή την άνοδο της επιρροής των κομμάτων.

Όταν διευρύνεται η επιρροή κάποιου κόμματος προκαλείται αυτόματα (ή σχεδόν αυτόματα) και η διεύρυνση της «δημοτικότητας» των στελεχών του. Αντίστοιχα, η προβολή κάποιου στελέχους μέσω της ανάδειξης θεσμικού ρόλου προκαλεί γενικά αύξηση της «δημοτικότητας» αλλά σε μερικές περιπτώσεις και «μείωση» λόγω της ταυτοποίησης κάποιου στελέχους με πολιτικές πρωτοβουλίες και θέσεις.





Περιεχόμενα Ερευνας