ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ: Επί της διαδικασίας (26/02/2004)

Ρέκβιεμ για τα DEBATES

Θυμάμαι (με νοσταλγία) το τέλος της δεκαετίας του 70. Τότε στα φοιτητικά αμφιθέατρα ξεκίνησαν να λύνονται όλα τα μεγάλα ζητήματα της ανθρωπότητας. Η Σινο-σοβιετική διένεξη. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Η αναπτυξιακή πολιτική της χώρας. Και άλλα πολλά. Κάθε τοπική διένεξη, κάθε διεθνές πρόβλημα εύρισκε τη λύση του. Συνήθως με ψηφίσματα μετά από μακρές και ατελείωτες συζητήσεις. Συνέλευση κάθε βδομάδα. Επιτροπές αγώνα, επιτροπές ετών. Θυμάμαι το αμφιθέατρο της ΦΜΣ, αυτή η μανία να προφέρονται όλα με αρχικά χαρακτήρισε μέχρι κάποιο σημείο την ποιότητα του λόγου, γεμάτο σαν την υπόγεια την ταβέρνα μες σε καπνούς και σε βρισιές. Όλη η παρέα δεν πίναμε αλλά μεθούσαμε από τα επιχειρήματα και τους ανταγωνισμούς. Και άλλα αμφιθέατρα, της ΝΟΕ, της ΦΛΣ, του Πολυτεχνείου, της Ιατρικής.

Κοινός παρονομαστής στις συζητήσεις η σκηνοθεσία και η διαδικασία. Το προεδρείο, που η εκλογή του αποτελούσε αποτέλεσμα διαδοχικών ψηφοφοριών, έλεγχε και κανόνιζε τη ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. Συζητήσεις, επί συζητήσεων, άρθρα εσωτερικών κανονισμών, αυστηρά καθορισμένος χρόνος πρωτομιλιών, δευτερομιλιών, διευκρινιστικών ερωτήσεων, προτάσεων, αντιπροτάσεων.

'Όταν με το καλό (μετά δυο-τρεις ώρες) ξεκινούσε η συζήτηση επί της ημερήσιας διάταξης (όχι επί των θεμάτων αλλά επί της διάταξης των θεμάτων) άρχιζαν τα διαδικαστικά γλέντια. Η σειρά των θεμάτων αποτελεί -προφανώς- ύψιστο πολιτικό ζήτημα. Πιο πρώτο και πιο δεύτερο, πιο τρίτο καθορίζει κορυφαίες πολιτικές συγκρούσεις και υποκρύπτει πολιτικούς υπολογισμούς και συμφέροντα.

Η σειρά των τοποθετήσεων -επί της ημερήσιας διάταξης- κανονίζει ποια παράταξη θα φωνάξει περισσότερο ή λιγότερο, θα δημιουργήσει θέματα, ποιας το ψήφισμα θα γίνει βάση συζήτησης, ποια θα κατηγορηθεί ότι συμπλέει με ποια. Και οι απαραίτητες διακοπές. Επί της διαδικασίας συνάδελφοι. Πρέπει σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό να μιλήσουν πρώτα οι παρατάξεις του ΔΣ, οι εκπρόσωποι της ΕΦΕΕ, της ΦΕΑΠΘ, να γίνουν δυο πρωτομιλίες και δύο δευτερομιλίες κατά παράταξη, ερωτήσεις.

Και όταν επιτέλους άρχιζε η συζήτηση μετά την ενημέρωση ξεπηδούσε το καυτό θέμα των ερωτήσεων. Πρώτα οι διευκρινιστικές; Γραπτές ή προφορικές; Θα απαντούσε ο εισηγητής της παράταξης σε όλες μαζί ή σε κάθε μια ξεχωριστά; Επί της διαδικασίας συνάδελφοι. Θα γίνει κλήρωση για τη σειρά ερωτήσεων (και απαντήσεων); Για τις ομιλίες; Για τα ψηφίσματα; Θα καθορίσει το προεδρείο αν η ερώτηση είναι διευκρινιστική; Και με τι πλειοψηφία; Επί της διαδικασίας.

Και αν φτάναμε σε ψηφοφορίες, τότε το γλέντι έφτανε στην κορύφωση του. Επί της διαδικασίας. Ποιο κείμενο απόφασης θα είναι βάση συζήτησης; Με ποια σειρά θα γίνουν τροπολογίες; Ποιος θα συντάξει το τελικό κείμενο; Θα ψηφίζονται οι τροπολογίες μια-μια; όλες μαζί; σε αντιπαράθεση; Θα αιτιολογούνται;

Μετά από ατελείωτες ώρες συζήτησης το γεμάτο αμφιθέατρο καταντούσε άδειο θέατρο. Ο θίασος και οι συγγενείς του (τα στελέχη και τα μέλη των παρατάξεων) έπαιζαν μπροστά στις άδειες θέσεις. Όλα μεταφέρονταν πια έξω, στον καθαρό αέρα. Εκτιμήσεις επί εκτιμήσεων. Καταφέραμε να περάσουμε τη γραμμή; Καταφέραμε να επιβάλλουμε το ψήφισμα, την πρόταση τη θέση; Εκτιμήσεις για τους χειρισμούς. Αν λέγαμε αυτό θα γίνονταν εκείνο. Αν κάναμε την τάδε ερώτηση θα φέρναμε σε δύσκολη θέση τον δείνα. Έπρεπε να κατεβάσουμε το τάδε ψήφισμα. Μέχρι την άλλη φορά.

Είναι ουσία η διαδικασία; Μια από τις κορυφαίες αντιπαραθέσεις της προεκλογικής περιόδου είναι η διαμάχη επί της διαδικασίας. Έχουμε πρόγραμμα. Κάναμε προτάσεις. Είναι τυπωμένες. Τις αντιγράψανε. Πρώτοι εμείς είπαμε το τάδε ή το δείνα. Έχουμε λύσεις. Έχουμε θέσεις. Μέχρι και συνταγή λύσης της ανεργίας σε 1 00 ώρες άκουσα ότι υπάρχει. Γιατί δεν συζητάνε στα τηλεοπτικά παράθυρα επί της ουσίας των θεμάτων; Πόσο υποχρεωμένοι είμαστε να έχουμε διαβάσει τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων; Γιατί δεν κάνουν τον κόπο αντί να λένε τι θα έπρεπε να πουν να το λένε; Εμείς οι πολίτες θέλουμε συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα. Θέλουμε να ακούσουμε πως θα λυθεί το κάθε θέμα. Θέλουμε ρεαλιστικές και πραγματικές προτάσεις, όχι εκθέσεις ιδεών και καταγγελίες.

Επιλογές περιήγησης:
Αρθρα του καθ. κ. Θεόδωρου Χατζηπαντελή >  Aρθρα στον Παρατηρητή



...Δείτε επίσης άρθρα στα παρακάτω μέσα: