ΕΘΝΟΣ: Το μετέωρο βήμα της επαγγελματικής αποκατάστασης

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της τελευταίας τάξης του Λυκείου βρίσκονται αυτές τις μέρες στη «μάχη» της εισαγωγής τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Σχεδόν όλοι έχουν -αν καταφέρουν να περάσουν την τάξη- μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μόνο που τουλάχιστο το 25% από αυτούς δεν την θέλουν παρόλο που την δηλώνουν στις επιλογές τους. Έτσι ξαναδοκιμάζουν την επόμενη χρονιά την τύχη τους ελπίζοντας να έρθει πιο κοντά το όνειρο του Γιατρού, του Νομικού, του Μηχανικού, του Οικονομολόγου ή του Πληροφορικού.

Πολλές φορές έχουμε διατυπώσει τη θέση, που όλο και περισσότεροι τη δέχονται, ότι το πρόβλημα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης δεν είναι πρόβλημα θέσεων, αλλά πρόβλημα κατανομής στις θέσεις. Πολλές επίσης φορές έχουμε διατυπώσει τη θέση, την οποία όλο και πιο πολλοί να αποδέχονται, ότι το κριτήριο κατανομής -δηλαδή η επίδοση στις Πανελλήνιες εξετάσεις- δεν είναι απαραίτητα το καλύτερο. Το μοναδικό του πλεονέκτημα είναι ότι είναι πρακτικά αδιάβλητο και λόγω αυτού αποδεκτό από το σύνολο της συνήθως καχύποπτης ελληνικής κοινωνίας που επενδύει το επαγγελματικό μέλλον των παιδιών της σε παρωχημένες ειδικότητες, με ελλιπή πληροφόρηση, με εντυπώσεις από το παρελθόν και την πεποίθηση ότι είναι δυνατόν η αγορά εργασίας της χώρας να απορροφήσει 80% αποφοίτους Τριτοβάθμιας μόνη αυτή στον πλανήτη, εκτός ίσως από την εξαίρεση της Σιγκαπούρης .

Τα Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης συνήθως αγνοούνται όταν προτείνουν ότι πρέπει να μειωθεί ο αριθμός εισακτέων. Θεωρείται ότι «συντεχνιακά» κριτήρια προσπαθούν να τιθασεύσουν την αστείρευτη δίψα των αποφοίτων των Λυκείων για μάθηση. Τα ίδια -Ιδρύματα- ασφυκτιούν σε ένα περιβάλλον ιδιότυπης ομηρίας όπου αναγκάζονται να δεχτούν το 100% των αποφοίτων των Λυκείων μέσα από μια εκπαίδευση που χαρακτηρίζεται κυρίως από την απομνημόνευση, την έλλειψη κριτικής σκέψης, την ανικανότητα σύνθεσης στοιχείων και προσφυγής σε πηγές. Πως τα καταφέρνουν είναι μια άλλη ιστορία.

Τι κάνουν οι απόφοιτοι που δεν ικανοποιούνται με την κατανομή τους; Μερικοί από αυτούς προστρέχουν στη λύση των σπουδών στο εξωτερικό σε αντίστοιχες με το όνειρο ειδικότητες, σε πανεπιστήμια κύρους, σε πανεπιστήμια μειωμένης αξιοπιστίας σε «κολέγια ευκαιρίας». Το πτυχίο -που ενδεχόμενα θα πάρουν από αυτά- αφού υποβληθεί στη βάσανο της χρονικής καθυστέρησης της ισοτιμίας θα γίνει τυπικό απαιτούμενο της ένταξης στην κορεσμένη αγορά εργασίας της Ελλάδας.

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η ιστορία των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Συνήθως μέσω μιας συμφωνίας χρήσης του τίτλου κάποιου πανεπιστημίου της αλλοδαπής προσφέρει σύνολο ή μέρος σπουδών στην Ελλάδα και τίτλο σπουδών του αλλοδαπού πανεπιστημίου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε (ή πρόκειται να αποφασίσει) το αυτονόητο. Όποιος αποκτά επαγγελματικά δικαιώματα σε χώρα μέλος της μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα χωρίς άλλες προϋποθέσεις σε οποιαδήποτε άλλη χώρα μέλος της. Με άλλα λόγια, όποιος μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα του Γιατρού στην Αγγλία μπορεί να το ασκήσει και στην Ελλάδα, χωρίς η Ελλάδα να δικαιούται να ελέγξει πως απέκτησε την επαγγελματική αυτή ικανότητα. Και αντίστροφα, όποιος έγινε Γιατρός στην Ελλάδα μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα στην Αγγλία, χωρίς η Αγγλία να δικαιούται να ελέγξει πως απέκτησε την επαγγελματική επάρκεια στην Ελλάδα. Αμφισβητούμε τις διαδικασίες σε κάποια χώρα μέλος; Ας ζητήσουμε να εναρμονιστούν τα κριτήρια . Να θυμόμαστε όμως ότι μπορεί να αμφισβητηθούν και τα δικά μας.

Βεβαίως, η οδηγία και οι αποφάσεις δεν αναφέρονται στα ακαδημαϊκά προσόντα και στην ισοτιμία των τίτλων σπουδών. Λίγοι γνωρίζουν ότι στα καθ' ημάς επαγγελματικά δικαιώματα δεν απονέμουν τα πανεπιστήμια. Επαγγελματικά δικαιώματα αναγνωρίζουν οι αντίστοιχες επαγγελματικές ενώσεις. Οι δικηγορικοί σύλλογοι, οι ιατρικοί σύλλογοι, το Τεχνικό Επιμελητήριο. Στις δύσκολες προφανώς αποφάσεις πρέπει να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Βέβαια ο μεγαλύτερος εργοδότης, το κράτος έχει επίσης λόγο και ρόλο. Τι λείπει; Θεσμοί και κριτήρια πιστοποίησης . Ο ρυθμιστικός ρόλος του Κράτους μπορεί να ασκηθεί θέτοντας το ίδιο ποιοτικά κριτήρια επαγγελματικής πιστοποίησης για το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

Επιλογές περιήγησης:
Αρθρα του καθ. κ. Θεόδωρου Χατζηπαντελή >  Aρθρα στο Έθνος

Επισκευτείτε το site του μέσου


...Δείτε επίσης άρθρα στα παρακάτω μέσα: