Θεόδωρος Χατζηπαντελής

"Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 1 9."

ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Άρθρο 5α.παρ.2

Πρόσφατα το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης αποφάσισε όπως είναι απολύτως λογικό (και όπως συνέβη στα πανεπιστήμια της Αμερικής, της Ευρώπης και της Ωκεανίας από τη προηγούμενη δεκαετία) να εκσυγχρονίσει την εσωτερική του αλληλογραφία καθιερώνοντας σαν μορφή αλληλογραφίας την ηλεκτρονική αλληλογραφία. Τι ποιο φυσικό;

Κείμενα που κάνουν ημέρες να διακινηθούν, διακινούνται σε δευτερόλεπτα. Έγγραφα που φτάνουν σε βδομάδες ή μήνες στο ΥΠΕΠΘ ή αλλού μπορεί να φτάνουν σε ώρες. Η εξοικονόμηση χρόνου και ανθρώπινου έργου προφανής και αυτονόητη.

Άλλωστε έτσι πρέπει να γίνει σε όλο το δημόσιο τομέα. Δεν είναι δυνατό ένα έγγραφο να χρειάζεται 30 ημέρες για να φύγει και να γυρίσει από το (στο) ΥΠΕΠΘ (ή οποιοδήποτε άλλο υπουργείο) προς (από) κάποια σχολική μονάδα (οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία), περνώντας από μια σειρά ενδιαμέσων υπηρεσιών και μονάδων.

Έτσι υπάλληλοι που απασχολούνται σε μη χρήσιμες και γραφειοκρατικές λειτουργίες μπορούν να εξοικονομηθούν σαν θέσεις εργασίας και να απασχοληθούν σε πιο χρήσιμες υπηρεσίες αναβαθμίζοντας την παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες. Προφανώς, θα έχουμε τεράστιο όφελος αν οι συντάξεις εκκαθαρίζονται σε μερικά λεπτά αντί σε μερικούς μήνες, αν η μεταβίβαση άδειας οδήγησης γίνεται αυτόματα και όχι σε μερικούς μήνες, αν..., αν..., αν...

Έλα όμως που «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει».

Οι ίδιοι υπάλληλοι που διεκδικούν το « δίκαιο επίδομα χειρισμού υπολογιστή » δηλώνουν ότι είναι ανέτοιμοι να χρησιμοποιήσουν το e - mail γιατί « δεν γνωρίζουν αγγλικά » (προφανώς έχουμε φτάσει στο σημείο που η δημόσια διοίκηση πειθαρχεί στις προτροπές της Ελληνίδας επιτρόπου), γιατί « αν χαθεί κάποιο έγγραφο ποιος θα φταίει » (προφανώς σήμερα φταίνε τα ΕΛΤΑ, ο υπηρεσιακός φάκελος, και σε κατακλείδα « κάπου χάθηκε, ξαναφέρετε το »), γιατί « αν λείπει ο αρμόδιος τι θα κάνω » (προφανώς είναι ευκολότερο να ξαναπεράσεις όταν θα είναι ο συνήθως μη κατονομαζόμενος « αρμόδιος » στη θέση του).

Η κατάσταση όμως δεν σταματάει εκεί:

Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας ακόμα δεν έχει προχωρήσει στην επεξεργασία των στοιχείων της τελευταίας απογραφής πληθυσμού, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν για την άσκηση πολιτικής.

Ακόμη και ένα μεγάλο (ή μικρό) πανεπιστήμιο αν σήμερα ρωτηθεί δεν γνωρίζει πόσοι είναι οι φοιτητές του, το υπουργείο παιδείας δεν γνωρίζει πόσοι είναι οι μαθητές, δεν είναι γνωστό πόσοι είναι οι εργαζόμενοι στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στα νοσοκομεία, κ.ο.κ

Η προσπάθεια μοιάζει τιτάνια και μαζί σισύφεια.

Το Υπουργείο Εσωτερικών αποφάσισε πολύ σωστά να εκσυγχρονίσει τους εκλογικούς καταλόγους. Έτσι, αφού μας ενημέρωσε ότι η ανοησία να είσαι δημότης ενός δήμου και να μπορείς ψηφίζεις σε άλλο καταργείται -όπως έπρεπε από πάρα πολύ καιρό- μας έδωσε στην αρμοδιότητα του δήμου μας να μας τοποθετήσει σε εκλογικά διαμερίσματα με βάση τον τόπο κατοικίας μας. Πως όμως προσδιορίζεται αυτή;

Χωρίς πραγματικά στοιχεία δεν είναι δυνατό να ασκήσεις πολιτική σε κανένα επίπεδο. Και το θέμα αυτό δεν είναι θέμα αριστεράς ή δεξιάς, παγκοσμιοποίησης, εθνικής κληρονομιάς κ.λ.π. Είναι ΤΟ ΘΕΜΑ που περιγράφει τι σημαίνει ορθολογισμός και εκσυγχρονισμός της διοίκησης.

Ας πούμε και ένα πικρό (και πραγματικό) ανέκδοτο από άλλη ήπειρο ( κάθε ομοιότητα είναι τυχαία ).

Σε ένα χωριό μέτρησαν τα γουρούνια και βρήκαν ότι ήταν 25. Προσπαθώντας να φανούν αρεστοί είπαν στο νομάρχη ότι είναι 50. Ο νομάρχης για να φανεί αρεστός είπε στον περιφερειάρχη ότι είναι 75. Ο περιφερειάρχης για να φανεί αρεστός είπε στον υπουργό ότι είναι 1 00. Ο υπουργός με βάση τους αριθμούς και τις απαιτήσεις ζήτησε από το χωριό να σφάξει 25 από τα 1 00 και να στείλει το κρέας στην πρωτεύουσα για να αντιμετωπιστεί ο υπερπληθυσμός γουρουνιών στην περιοχή.

Επιλογές περιήγησης: Αρθρα του καθ. κ. Θεόδωρου Χατζηπαντελή >  Aρθρα στο Έθνος