Οι όμορφες σχολές όμορφα καίγονται....

Σήμερα Παρασκευή και 1 3 κλειδώσαμε τα γραφεία μας, τα σπουδαστήρια, τις κλινικές και τα εργαστήρια μεταφέραμε τα «πολύτιμα» υλικά σε άγνωστες κατευθύνσεις, διαπιστώσαμε ότι σε αρκετά κτίρια έγιναν επιπλέον εργασίες οχύρωσης και φύγαμε με την ευχή να γυρίσουμε την Τρίτη 24 και να βρούμε το πανεπιστήμιο στη θέση του χωρίς «σοβαρές» φθορές και προβλήματα.

Προηγήθηκε ένα δεκαήμερο συζητήσεων και προβληματισμών «τι είναι τόσο πολύτιμο, τι θα γίνει με αυτά που είναι πολύτιμα και δεν μετακινούνται, πως θα μετακινηθούν, κ.λ.π»

Δύο σχετικά ανέκδοτα περιστατικά.

Πριν από χρόνια (πολλά) σε συνεδρίαση κάποιας σχολής ο υποψήφιος διδάκτορας στην ερώτηση «ποια σελίδα του διδακτορικού του θα έσωζε από το γραφείο του αν έπιανε φωτιά» απάντησε ότι θα έσωζε το βιβλίο του καθηγητή που τον ρώτησε. Κατά τη γνώμη του υποψήφιου ήταν το πιο πολύτιμο αντικείμενο στο γραφείο του. Τότε δεν υπήρχαν υπολογιστές και φωτοτυπικά.

Πριν από λίγα χρόνια, όταν οι καταλήψεις της ΦΜΣ από διάφορους αυτοαποκαλούμενους αναρχικούς ήταν καθεστώς, συνάδελφος που παρουσίαζε το διδακτορικό του αναγκάστηκε να παρακαλάει την «επιτροπή αγώνα» να του επιτρέψει, με συνοδεία φυσικά, να πάρει το μοναδικό αντίτυπο από το γραφείο του. Ευτυχώς τα κατάφερε...

Η Θεσσαλονίκη ετοιμάζεται να γίνει το θέατρο παραλογισμού και τυφλών ιδεοληψιών. Γιατί παραλογισμός είναι το πολύχρωμο κίνημα διαφόρων κατευθύνσεων να μην αποκλείει από την γέννηση του το κατάμαυρο χρώμα της τυφλής βίας και καταστροφής.

Παραλογισμός είναι να φοβάσαι « ότι θα γίνουν επεισόδια », « ότι είναι μια ευκαιρία να βγάλουν κάποιοι το άχτι τους στην Π.... κοινωνία », « ότι δεν θα μπορείς να κινηθείς πουθενά », παραλογισμός είναι η προσπάθεια να «εξαγοραστούν» οι «διαδηλωτές» με νεράκια, δωρεάν στέγαση και δωρεάν μεταφορά.

Τυφλή ιδεοληψία είναι ότι το πανεπιστήμιο είναι κάτι σαν εκκλησία. Όπου ο καθένας προφανώς θα βρίσκει άσυλο και συγνώμη για ότι έκανε από το «Θεό της Επανάστασης». Τυφλή ιδεοληψία είναι ότι « τα πάντα επιτρέπονται στο χώρο του Πανεπιστημίου και κανείς δεν έχει δικαίωμα να παρέμβει » όταν τα « πάντα » αυτά δεν είναι η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και απόψεων αλλά πράξεων . Φυσικά, το πανεπιστήμιο δεν είναι άσυλο « πάσης φύσης αναξιοπαθούντων , των φτωχών επισκεπτών των αρρώστων στα νοσοκομεία που περιέχει ή βρίσκονται στα σύνορα του », όπως είχε ακουστεί πριν από σχετικά λίγο καιρό. Το πανεπιστήμιο είναι εκπαιδευτικό και ερευνητικό Ίδρυμα όχι ίδρυμα αποκατάστασης ή φιλοξενίας. Προφανώς κάποιοι άλλοι πρέπει να καθαρίσουν τους χώρους, να αποκαταστήσουν με τα πενιχρά οικονομικά του πανεπιστημίου τις καταστροφές και τις κλοπές, να μαζέψουν τα σκουπίδια, να ανεχτούν τον περιορισμό της δικής τους ελευθερίας, να ανεχτούν στο όνομα «του Θεού της Επανάστασης» οποιονδήποτε και οτιδήποτε. Προφανώς τυφλή ιδεοληψία είναι και οι υπέρμετρες ανησυχίες, η βεβαιότητα καταστροφών, η απαίτηση διαφόρων ειδών περιορισμών και της περιστολής ελευθεριών. Φυσικά όμως οι ιδεοληψίες αυτές είναι ίδιες και καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα.

Δεν έχω καμιά διάθεση να καταλάβω γιατί οι χρήστες του INTERNET και των κινητών τηλεφώνων δεν θέλουν την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών στον πλανήτη. Δεν με ενδιαφέρουν οι ιδεοληψίες αυτών που οργανώνουν πάρτυ και τα «κονομάνε» στο χώρο του πανεπιστημίου.

Η Θεσσαλονίκη, όπως και πολλές άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, είναι ανοιχτή και φιλόξενη πόλη. Οι κάτοικοι της είναι ασυνήθιστοι στην τυφλή βία , αυτών που θεωρούν ότι μπορούν να καταφεύγουν στην τυφλή βία , αλλά διαμαρτύρονται και ξεσηκώνονται όταν αντιμετωπίζουν τυφλή βία . Προφανώς είναι οι μόνοι που επιτρέπεται (από ποιον άραγε;) να ασκούν τυφλή βία . Άλλα είναι φιλόξενη και ανοιχτή πόλη και για τους κατοίκους της. Οι κάτοικοι της, που θα είμαστε και μετά εδώ δεν θέλουμε να βρεθούμε σε μια πόλη με προβλήματα και πληγές.

Η Θεσσαλονίκη είναι ελεύθερη και ανοιχτή πόλη αλλά δεν είναι επιτρεπτό να οχυρώνει με άσχημα και αντιαισθητικά κάγκελα και σιδεριές τα κτίρια του κέντρου της. Άλλωστε και μετά τις 23 Ιουνίου τα κάγκελα και οι σιδεριές θα μείνουν... Κάγκελα, κάγκελα παντού που λέει και το τραγούδι, με άλλη βέβαια ευκαιρία και σημασία...

Επιλογές περιήγησης: Αρθρα του καθ. κ. Θεόδωρου Χατζηπαντελή >  Aρθρα στο Έθνος