Θεόδωρος Χατζηπαντελής

Κάθε φορά -περίπου αυτήν την εποχή- ξανασυζητάμε για το φοιτητικό κίνημα ΤΟΤΕ (λίγο μετά την ηρωική εποχή) και ΤΩΡΑ. Γίνεται πολύς λόγος για το ποσοστό και την ποιότητα συμμετοχής. Δεν συμπαθώ τις συγκρίσεις και τις επετειακές αναφορές.

Σε όλα τα συνδικαλιστικά όργανα στη χώρα μας το ποσοστό συμμετοχής στις καθημερινές διαδικασίες (συνελεύσεις, εκδηλώσεις) κυμαίνεται κάτω από 5%. Πέντε στους εκατό ενδιαφέρονται για την καθημερινή πραγματικότητα του συνδικαλισμού. Σε όλα τα σωματεία ψηφίζουν στις εκλογές για την ανάδειξη οργάνων περίπου οι μισοί από όσους έχουν δικαίωμα ψήφου στις εκλογές.

Στις φοιτητικές εκλογές ψηφίζουν (με διακυμάνσεις) περίπου το 40% των ενεργών φοιτητών σχεδόν κάθε χρονιά από το 1974 μέχρι σήμερα.

ΤΟΤΕ , το φοιτητικό κίνημα με την αίγλη της μεταπολίτευσης ξεπερνώντας το φόβο έπαιζε ρόλο παραγωγής κοινωνικών και κομματικών στελεχών. Προνομιακός χώρος κάθε αριστεράς στραμμένο στην γενική πολιτική εξαγόρασε την αίγλη του με τη στροφή στο συγκεκριμένο του 1977 κερδίζοντας τη θεσμοθέτηση της φοιτητικής συμμετοχής το 1982.

Δύο κυρίως παράγοντες μπορεί ΤΩΡΑ να απομονωθούν.

Ο πρώτος αναφέρεται στην αντίληψη της κομματικής χρήσης του συνδικαλισμού. Αυτός που συμμετέχει στις εκλογές καλείται να αναθέσει την εκπροσώπηση του σε κομματικά προσδιορισμένα σχήματα που την επόμενη μέρα επιχαίρουν για την αύξηση της επιρροής του «κόμματος τους» προχωρώντας σε αυθαίρετες γενικεύσεις. Φαντάζομαι ότι δεν αρκεί στη ΝΔ ότι την ψηφίζει (μέσω της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) το 15,2% του αριθμού των ενεργών φοιτητών, ούτε στο ΠΑΣΟΚ (μέσω της ΠΑΣΠ) το 7,9% ούτε στο ΚΚΕ (μέσω της ΠΣΚ) το 5,9%.

Ο δεύτερος αναφέρεται στην εκτίμηση των φοιτητών για την ποιότητα των αντιπροσώπων τους και την ανάδειξη των φοιτητικών προβλημάτων .

Οι φοιτητές σήμερα θεωρούν ότι οι εκπρόσωποι τους στα συλλογικά πανεπιστημιακά όργανα δεν τους εκφράζουν (" δεν εκφράζουν όλους τους φοιτητές "), επικρίνουν την στάση των κομμάτων στα θέματα της παιδείας και ζητούν από τα κόμματα να μην εμπλέκονται στις φοιτητικές παρατάξεις (" πρέπει να είναι ανεξάρτητες από τα κόμματα "). Ζητούν από τους συλλόγους να στραφούν στα ιδιαίτερα προβλήματα του τμήματος ενώ σκεπτικοί ως προς την δυναμική του παρόντος φοιτητικού συνδικαλισμού. Θέλουν δηλαδή μια καινούρια στροφή στο συγκεκριμένο, μια νέα συλλογικότητα την εποχή της ατομικότητας.

Επιλογές περιήγησης: Αρθρα του καθ. κ. Θεόδωρου Χατζηπαντελή >  Aρθρα στον Αγγελιοφόρο