Aπό τον Θ. Χατζηπαντελή

Η μετα -πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης

Βλέπω γύρω μου τις αφίσες, ακούω τις ειδήσεις, διαβάζω τις εφημερίδες, προσπαθώ να ακούσω την πόλη. Ακούω τους «υποψήφιους» και τους «υποψήφιους-υποψήφιους». Μέσα στην πόλη ο μαζικός της πολιτισμός της ανούσια εγγράφεται στις φωνές για την «ερωτική» και «ανθρώπινη» πόλη των επισκεπτών-κατοίκων της νεφούπολης .

Εμείς, σοβαροί ανταλλάσσουμε απόψεις για την μετά την Πολιτιστική εποχή, για τον πολιτισμό της καθημερινότητας μας, τον πολιτισμό των παρκαρισμένων αυτοκινήτων που κλείνουν τα πεζοδρόμια και τις διαβάσεις, τον πολιτισμό της παραλίας, τον πολιτισμό του Σαββατοκύριακου της Χαλκιδικής.

Γύρω ο πολιτισμός των απεργιών, το κλειστό για 4 μέρες ομφάλιο αεροδρόμιο, οι ιδιωτικοποιήσεις, ο πολιτισμός των λέξεων σε - ισμός , ο πολιτισμός της ΟΝΕ, ο πολιτισμός των αρχικών -συντομογραφιών λέξεων.

Θυμάμαι τον πολιτισμό των συνθημάτων -χρόνια αρκετά ήταν ακόμα γραμμένο- στο Αστεροσκοπείο, να «μη μυθοποιείς καθημερινά την επανάσταση, να επαναστατικοποιείς την καθημερινότητα», σκέφτομαι τι θα ήταν εκείνο που θα έκανε την καθημερινότητα να γίνει επαναστατική.

Σκέφτομαι την καθημερινότητα με την πόλη ελεύθερη από τις κακόγουστες αφίσες, ελεύθερη από τα αυτοκίνητα που ζηλεύουν τους πεζούς και περπατούν ή στέκονται στα πεζοδρόμια, την πόλη που δίπλα στη θάλασσα ζει και διασκεδάζει. Σκέφτομαι την πόλη χωρίς τις κακόγουστες πολυκατοικίες, τις ορθογώνιες προεκτάσεις της τεμαχισμένης μας μέρας, την πόλη μόνη της, την πόλη να ζει μαζί μας σε πολλούς ρυθμούς και πολιτισμούς. Σκέφτομαι την «άλλη» πόλη, τους χωματόδρομους του Δενδροπόταμου , τα σοκάκια της Κασάνδρου και το Τσινάρι , το Φοίνικα, τους διεκδικητές μιας πολυγλωσσικής καθημερινότητας.

Την πόλη την ζεις, την αισθάνεσαι. Την πόλη την βλέπεις και την ακούς, την περπατάς. Η πόλη πρέπει να φτιάξει τον πολιτισμό της. Πρέπει από τα κύτταρα της, τους ανθρώπους της, να βρει την πνοή της.

Επιλογές περιήγησης: Αρθρα του καθ. κ. Θεόδωρου Χατζηπαντελή >  Aρθρα στον Αγγελιοφόρο